اختلال بلع بسته به نوع مشکل و شدت آن معمولا قابل بهبود می باشد.
روش های کمکی و جبرانی برای اختلال بلع فقط برای درصد کمی از بیماران میتواند مثمر ثمر باشد. چون درصد زیادی از این بیماران نیازمند کار پیوسته جهت بهبود عملکرد عصبی_عضلانی برای داشتن یک بلع نرمال می باشند.
خانواده ها باید مراقب باشند با مشاهده هرگونه علامتی از اختلال بلع برای بیمارانی که از طریق لوله تغذیه می شوند، به هیچ عنوان بدون م با آسیب شناس بلع اقدام به تغذیه بیمار از طریق دهان ننمایند؛ چون در خیلی از موارد منجر به ورود مواد غذایی به راه هوایی شده و مشکلات متعاقب آن را ایجاد می کند.
توجه: در بیمار با "اختلال بلع تشخیص داده شده"، نیاز به کار مداوم و کافی روی بهبود عملکرد عصبی_عضلانی بیمار می باشد که منجر به بهبود و تغذیه دهانی بیمار می شود.
تصور رایج راجع به بلع:
معمولا خانواده ها و یا مراقبان بیمار این تصور را دارا هستند که بلع آب و مایعات برای بیماری که در مراحل اولیه بهبودی می باشد، راحت تر است و اقدام به دادن آب به بیمار می کنند. انجام خودسرانه این کار در اکثر مواقع، منجر به آسپیره می شود. چون کنترل کردن مایعات در دهان به خاطر خاصیت روان بودن شان به مراتب سخت تر است.
درباره این سایت